Algemeen

Het verlenen van genade betekent dat een rechterlijke beslissing wordt teniet gedaan. De straf die onder genade valt blijft bestaan (net zoals de veroordeling van de strafrechter), maar de uitvoering van de straf wordt beïnvloed.

De Grondwet kent dit recht toe aan de Koning, als lid van de uitvoerende macht.

De Koning hoeft geen specifieke procedure te volgen, doch zal zich doorgaans baseren op een onderzoek en advies van het Openbaar Ministerie.

Wat houdt genade in?

Een genade beslissing kan er in bestaan dat:

• een straf geheel of gedeeltelijk wordt kwijt gescholden
• een straf wordt omgezet in een andere straf (binnen de grenzen van de Strafwet)

Genade kan individueel of collectief zijn. Collectieve genade kan worden verleend naar aanleiding van uitzonderlijke gebeurtenissen (bvb. huwelijk van de koning of troonsbestijging) dan wel om overvolle gevangenissen te ontlasten.

Welke straffen kunnen onder het genaderecht vallen?

Enkel definitief geworden straffen kunnen onder een genademaatregel vallen. Het moet dus om veroordelingen gaan die kracht van gewijsde hebben gekregen.

Beveiligingsmaatregelen (zoals internering) vallen niet onder het genaderecht.